‘Een team, een missie’

Opeens stond hij naast de bus van BuurtLAB toen Edward en Stefan kerstboompjes aan het planten waren. Jaco Pieterse (61) had niet veel meer omhanden, maar moest wat gaan doen, vertelde de bijstandsambtenaar hem. Zo stiefelde hij naar de aanleg van de natuurspeeltuin aan de Othelloweg in Hoogvliet, nog niet wetende dat het de eerste stappen waren naar het vrijwilligerswerk.

‘We zijn met z’n drieën een ploegie gestart’, vertelt Jaco. ‘De Vliegende Hoogvlieters, heten we’. Jaco laat trots zijn kaartje zien van wat hij het cluppie noemt. Naast de foto’s van de drie vrijwilligers Martin, Dominique en Jaco zelf, luidt de slogan ‘een team, een missie’. En dat hebben ze: kinderen vertier bieden. Halloween, hutten bouwen, kerstmarkt, disco voor mensen met een beperking en paaseieren zoeken; het is een greep uit het assortiment van wat ze jaarlijks organiseren.

‘Ik heb als timmerman altijd buiten gewerkt. Dus toen ik zonder werk kwam te zitten, wilde ik wel buiten iets doen. Binnen zitten is niks voor mij. Zo’n zes jaar geleden kwam ik Edward en Stephan tegen en ben ik door hun vrijwilligerswerk gaan doen.’ Maar waarom hij nou precies koos voor die vrijetijdsbesteding, weet hij eigenlijk niet. Wel was hij van jongs af aan altijd al te vinden in zijn plaatselijke clubhuis om te helpen. Hij koos destijds dan ook voor de opleiding KVJV, KinderVerzorging/JeugdVerzorging.

‘Dat heb ik een jaar gedaan. Na het tweede rapport zei mijn lerares: ‘stop er nou maar mee. Jij gaat dat diploma toch nooit halen’. Ik draaide al 5 jaar mee in het jeugdwerk. Op school beredeneerden ze alles vanuit de theorie. Ik zag de praktijk. Ik heb het jaar nog afgemaakt, maar ben daarna in militaire dienst gegaan.’ Omdat hij wilde werken, ging hij na zijn dienstplicht de bouw in. Wel bleef hij altijd hier en daar nog vrijwilligerswerk doen in buurt- en clubhuizen.

‘Nu doe ik het fulltime, want werken dat wordt ‘m niet meer’, haalt hij zijn schouders op. ‘Ik doe nu lekker waar ik zin in heb.’ Evenzogoed moest hij wel wat gaan doen van de gemeenteambtenaar, en niet thuis gaan zitten. Jaco is nu blij met wat hij heeft met zijn ploegie. ‘Martin bedenkt het, Dominique regelt het en ik zorg dat het op de plaats van bestemming komt. En zo hebben we de taken een beetje onder elkaar verdeeld.’

Jammer alleen dat het aanvragen van subsidie voor de activiteiten veel moeilijker is geworden nu de nieuwe bestuurslaag Wijk aan Zet er is gekomen. ‘Tot 2.500 euro subsidie gaat nog wel, maar op alle projecten die boven dat bedrag zitten moet worden gestemd door de mensen. Het is een soort loterij geworden. We weten niet meer of bijvoorbeeld het huttendorp door kan gaan. Dat kost toch gauw 3.500 euro, of de kerstparade door Hoogvliet, al snel 15.000 euro. Dat is flink balen. Zo blijft er niks over van de activiteiten.’

TEKST: Robert Verkerk

FOTOGRAFIE: Lianne Brenkman